Wiek, w którym dzieci chorują najczęściej, to okres przedszkolny. Dotyczy to szczególnie tych maluchów, które wcześniej nie miały żadnego lub mały kontakt z rówieśnikami. Brak czasu na „odchorowanie”, nabranie odporności i siły do ponownego kontaktu z rówieśnikami (a co za tym idzie-częstymi infekcjami wirusowymi) powoduje, że i tak słaba odporność na kolejne infekcje przedszkolaka spada prawie do zera.

Wrodzony niedobór odporności też przebiega z nawracającymi infekcjami, ale jest ich znamiennie więcej, słabo odpowiadają na leczenie przyczynowe (np. antybiotykiem), przewlekają się, konieczny jest często kolejny antybiotyk. Często czynnikiem przyczynowym są bakterie, które dla u ludzi z prawidłową odpornością nie patogenne. Czasami objawy niedoboru odporności objawiają się w zupełnie inny sposób np:
- rozwijają się choroby autoimmunologiczne
- utrzymują się niewyjaśnione, nawracające gorączki, zapalenia stawów, wysypki
- występuje większa zachorowalność na choroby nowotworowe